Το Internet of Things (IoT) αποτελεί μια καινοτομία της σύγχρονης εποχής που συνεχώς έχει χρήση σε όλο ένα και περισσότερους τομείς. Αναφέρεται σε ένα δίκτυο διασυνδεδεμένων συσκευών που επικοινωνούν και ανταλλάσσουν δεδομένα μεταξύ τους μέσω του διαδικτύου. Ωστόσο η ραγδαία αύξηση  της  υιοθέτηση του IoT οδηγεί στην σημαντική αύξηση των σχετικών  κίνδυνων του Cybersecurity. Η προστασία αυτών των συνδεδεμένων συσκευών είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της ακεραιότητας και της ασφάλειας στο ψηφιακό και φυσικό μας περιβάλλον.

H χρησιμότητα των συσκευών IoT είναι καθοριστικής σημασίας για την υγειονομική περίθαλψη, την βιομηχανία, την γεωργία και στην εφαρμογή τους στις έξυπνες πόλεις, όμως κάθε τομέας έχει τις δικές του μοναδικές προκλήσεις και απαιτήσεις ασφαλείας. Κάθε συνδεδεμένη συσκευή αποτελεί ένα πιθανό σημείο εισόδου για επιθέσεις στον κυβερνοχώρο.  Πιο συγκεκριμένα πολλές συσκευές IoT έχουν περιορισμένη επεξεργαστική ισχύ και μνήμη, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εφαρμογή ισχυρών μέτρων ασφαλείας. Επίσης δεν διαθέτουν βασικά χαρακτηριστικά ασφαλείας, όπως κρυπτογράφηση και ισχυρούς μηχανισμούς ελέγχου ταυτότητας και αυτό τις καθιστά ευάλωτες σε επιθέσεις.

Οι επιθέσεις των IoT συσκευών μπορεί να  οδηγήσουν στην παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, καθώς συχνά συλλέγουν και μεταδίδουν ευαίσθητα δεδομένα, τα οποία μπορούν να υποκλαπούν ή να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτά μη εξουσιοδοτημένα μέρη. Επιπλέον οι παραβιασμένες συσκευές IoT μπορούν να υποκλαπούν για τον σχηματισμό botnets, τα οποία οδηγούν στην εξαπόλυση επιθέσεων Distributed Denial of Service (DDoS) με σκοπό τη διατάραξη σημαντικών ιστότοπων και διαδικτυακών υπηρεσιών.

Σύμφωνα με τα παραπάνω  ο σχεδιασμός στρατηγικών καθίσταται αναγκαίος για την αντιμετώπιση των επιθέσεων και για την ενίσχυση της ασφάλειας των συσκευών αυτών. Πρωτίστως προτείνεται η εγκατάσταση συστημάτων ασφαλείας κατά την κατασκευή τους, όπως διαδικασίες ασφαλούς εκκίνησης, μονάδες ασφαλείας βασισμένες σε υλικό και οι τακτικές ενημερώσεις του firmware. Επίσης προτείνεται η τμηματοποίηση του δικτύου, δηλαδή η απομόνωση των συσκευών από τα κρίσιμα συστήματα και δεδομένα και η κρυπτογράφηση των δεδομένων που μεταδίδονται μεταξύ των συσκευών IoT και των υπηρεσιών cloud. Μία ακόμα λύση για τον περιορισμό της εξάπλωσης των επιθέσεων είναι η επιβολή ισχυρών μηχανισμών ελέγχου ταυτότητας, όπως ο έλεγχος ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων (MFA) που μπορεί να αποτρέψει τη μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε συσκευές και δίκτυα IoT. Η συνεχής παρακολούθηση των δικτύων IoT για ύποπτη δραστηριότητα, σε συνδυασμό με ένα ισχυρό σχέδιο αντιμετώπισης περιστατικών, μπορεί να βοηθήσει τους οργανισμούς να εντοπίσουν και να ανταποκριθούν άμεσα στις απειλές.

Αναδυόμενες λύσεις για την αντιμετώπιση των επιθέσεων στις IoT αποτελούν η τεχνητή νοημοσύνη και η μηχανική μάθηση ML, οι οποίες έχουν την δυνατότητα να αναλύσουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων για τον εντοπισμό μοτίβων και ανωμαλιών ενδεικτικών κυβερνοεπιθέσεων. Επίσης τεχνολογία blockchain μέσω της αποκεντρωμένης και απαραβίαστης μεθόδου για καταγραφή και επαλήθευση των συναλλαγών μεταξύ των συσκευών που παρέχει, την καθιστούν μία από τις αποτελεσματικότερες λύσεις. Τέλος η επεξεργασία δεδομένων πιο κοντά στο σημείο όπου παράγονται Edge Computing μπορεί να βοηθήσει στο φιλτράρισμα και την επεξεργασία δεδομένων τοπικά, μειώνοντας την ποσότητα ευαίσθητων πληροφοριών που αποστέλλονται σε κεντρικούς διακομιστές. και να βελτιώσει την ασφάλεια.

Η εκτεταμένη χρήση του Διαδικτύου των Πραγμάτων (IoT) και η ένταξή του τόσο στην καθημερινότητα μας όσο και σε  κρίσιμες υποδομές ενισχύουν την σπουδαιότητα της ασφάλειας αυτών των συσκευών. Oι κατασκευαστές και οι χρήστες οφείλουν να θέσουν σε προτεραιότητα την προστασία από τις εξελισσόμενες απειλές. Με την υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών και την αξιοποίηση των αναδυόμενων τεχνολογιών, μπορεί να δημιουργηθεί ένα ασφαλέστερο και πιο ανθεκτικά συνδεδεμένο περιβάλλον.